අපි සහ බ්ලොග්

               කැම්පස් එකේ ඉන්න අපිට අවට පරිසරය ගැන හරියට අවබෝධයක් නෑ කියලා තමයි රටේ ලෝකේ ඉන්න අය හැමදාම කියන්නේ. සමහරක් විට ඒක ඇත්ත වෙන්නත් ඇති. මොකද උදේ පාන්දර (ඒ කියන්නේ 7.30 ට විතර වගේ) නැගිටලා ලෙක්චර් ගියාම ආයේ බෝඩිමට නැතිනම් හොස්ටල් එකට එන්නේ රෑ වෙලා. ඊට පස්සේ ෆිල්ම් චිත්‍ර පටියක් හරි පරිඝනක ක්‍රීඩාවක් හරි කරලා නිදා ගන්න යන එක තමයි හැමෝගෙම සිරිත.

                        ඔය රටාව ටිකක් හරි වෙනස් වෙන්නේ විභාග කාලෙට විතරයි. එතකොට නම් ඔය සේරම අත ඇරලා මැරීගෙන පාඩම් කරනවා. ඉතිං කියන්න හැදුවේ ඒක නෙවෙයි. මේ දේවල් හින්දා සාමාන්‍යයෙන් කෙනෙක් රට තොට වට පිටාව ගැන විමසිලිමත් වෙනවා අඩුයි. පත්තරයක් බලන්නේ කැන්ටිමට ගිය වේලාවක වගේ. ටීවී තිබ්බට ඒක බලන්නේ මැච් එකක් දවසකට. නැත්නම් බලන්නේ නෑ. කන බොන ගමන් බලනවා විතරයි.
                       ඉතිං ඒ හින්දා අපේ අයගේ රටේ මොනවාද වෙන්නේ කියන එක ගැන දැනුම ගොඩාක් අඩුයි. ගොසිප් වෙබ් අඩවි වලින් හරි facebook වෙබ් අඩවියෙන් ලැබෙන දෙයක් තමයි මූලිකවම දැනුම මාධ්‍ය වෙන්නේ. අන්න එතන දී තමයි මේ blog අඩවි වල වටිනාකම ගොඩක් වැදගත් වෙන්නේ. 

                         ගොඩක් අය මේ blog ගැන දැනුවත් උණත් ඒවා භාවිතයට ගන්නේ බොහොම සීමිත පිරිසක්. සමහරක් වේලාවට ඒක වෙන්න හේතුව වෙලා තියෙන්නේ හරි විදියට රහ වැටුණේ නැති කම. උක් ගහක මුල හරියේ තියන රහ අග කොටසේ නෑ. ඒ හින්දා අළුතෙන් කන්න පටන් ගන්න කෙනෙකුට දෙන්න ඕනේ මුල පුරුකක්. එතකොට තමයි ඒ මනුස්සයා උක් වලට කැමති වෙන්නේ. මම මේ කියන්නේ උක් ගහක මුල අග ඉදන් කන්න පටන් ගන්න ඕනේ කතාව නෙවේ. ඒක වෙනම කතාවක්.
                       මොකද මේ සිංහල blog අවකාශයේ තියන රහ වැටුන කෙනෙක් ආයෙමත් මේක දාලා යන්නේ නැති හින්දා. මොන තරම් වෙලාව මදි උනත් මේකට වෙලාවක් හොයා ගන්නවා. මම හිතනවා ඉස්සරහට මේ තත්ත්වය වෙනස් වෙවී කියලා. දැනට ඉන්නවාට වඩා වැඩිය පිරිසක් මේ වටා එකතු වෙයි කියලා

යකා වැඩ ඇල්ලුවා

         මේ දවස් ටිකේ විශ්වවිද්‍යාලයේ නිවාඩු. ඉතින් ගෙදරට වෙලා උදේ ඉදන් රෑ වෙනකන් පරිඝනක ක්‍රීඩා වල නියැලෙන එක, චිත්‍ර පටි බලන එක වගේ දේවල් තමයි ගොඩක් කළේ. අනිත් වෙලාවල් වල ඉතිං අන්තර් ජාලයේ රවුම් ගහනවා. ඒ අතරින් ගොඩාක් වෙලාවක් ගතකෙරුවේ බ්ලොග් කියව කියව ඉන්න. අපරාදේ කියන්න බෑ දැන් නම් දවස් ගානක් ඒක දිගට බලන්න පුළුවන් විදියට වටිනා බ්ලොග් ටිකක් අපිට තියනවා. ඔය අතරේ කාලයක් හිතේ තිබ්බ අදහසක් කරන්න අත ගැහුවේ. ඒ මගේම කියලා බ්ලොග් එකක් පටන් ගන්න. ගොඩක් කාලයකට කලින් මේ බ්ලොග් එක හදල තිබ්බට එයින් පස්සේ මම වත් මේකට ආවේ නෑ. ඒ හින්දා ආපහු මුල ඉදන්ම වැඩේ පටන් ගත්තා.

           පටන් ගත්තට මොකද මේක ඇදගෙන යන්න නම් ලේසි වෙන්නේ නැතිවෙයි. මොකද කට්ටිය ලියලා තියන විදිය දැක්කම සැහෙන්න මහන්සියක් අරන් තියනවා නේ. ඉතිං ලියන්නන් වාලේ ලියන්නේ නැතිව මොනවා හරි ලියන්න තමයි උත්සහා දරන්නේ.

      ඊළගට ආව ගැටළුව තමයි මොකක් ගැනද දෙවියනේ ලියන්නේ කියලා. මොකද මට මහා ලොකු තාක්ෂණික දැනුමක් නෑ අනිත් අය වගේ. මොකක් හරි දෙයක් ගැන ගැට ගහලා ලියා ගත්තට ඒවා කියවන්න පුළුවන් වෙයිද දන්නෙත් නෑ කියන බය තිබබා. පස්සේ අවසානෙට තමයි හිතාගත්තේ වර්ගීකරණයක් නැතිව සමාජ අත් දැකීම්, අහපු දැකපු ඒවා ගැන ලිව්වොත් හොදයි කියලා.

           මේක ඉවර කරන්න කලින් තව එක දෙයක් කියන්න ඕන. ඒ තමා මේකට මේ නම දාන්න හේතුව. ඉස්කෝලේ හත වසරේ ඉදන් අනිත් උන් මට යකා කිව්වේ මොන හෙණයක් හින්දාද කියලා මම අදවත් දන් නෑ. ඒත් ඇත්ත නම කියනවාට වඩා යකා කියන නම මට අල්ලලා ගියා. ඒ හින්දාම මේක යකාගේ අඩවිය දාන්න හිතුවත් අඩවි රාජ ඉන්න හින්දා වෙන නමක් ගන්න හිතුවා. ඒ පාර මේක යක් දෙස්සා ගල උණා.









2013-12-22 දින එකතු කරන ලදී
යකා ගොඩාක් කල් ඉදලා ලියන්න ගත්තට කට්ටිය අතරට වැඩිය ගිහින් හිටියේ නෑ. පස්සේ බලද්දී ළඟදී ආපු යකා කියලා තව සහෝදරයෙක් ඉන්නවා. පැටලීමක් වෙන එක වළක්වා ගන්න, වෙන අයගේ බ්ලොග් වල කොමෙන්ට් කිරීමේදී යකා යන්න යක්ෂයා ලෙස යොදා ගනු ලැබේ.