එන්න එන්න පෝලිමේ...

අර කතාවක් තියෙන්නේ වඩුවාගේ ගෙදර පුටු මේස නෑ කියලා. ඒ කියන්නේ ඒකා ඒවාත් විකුණාගෙන හැන්දෑවට කණ මදයා වගේ පැලෙන්න ගහන හින්දා නෙවේ. හදිස්සියක් උණොත් මහා දෙයක්යැ හදා ගන්න එකනේ  කියලා, නිකං ඉන්නවාලු. ආන්න ඒ වගේ පහුගිය ටිකේම හිත හිතා හිටියා සපත්තු දෙකක්, කමිස තුන හතරක්, කලිසමක් දෙකක් තව ටයි පොලු දෙකක් එතකොට බඳ පටියක් වගේ ඔය කියපු දේවල් ටික ටික අර ගන්න. මොකද තව මාස දෙකකින් එළියට යන්න උණාම ඉතිං ඒවා අදින්න පටන් ගන්න එපාය. ඒත් ඉතිං දැම්ම තියා අරං මොනවා කරන්නද කියලා වැඩේ කල් දැම්මා. ඩෙනිමයි බාටා කෑලි දෙකයි ෂර්ට් දෙක තුනක් තිබ්බාම සෙමෙස්ටර් දෙකක් තුනක් ගින්නක් නෑනේ. මොකක් හරි හදිස්සියකට ඕන උණොත් ඉතිං කෑලි කෑලි එකතු කරලා ගොඩ දාගන්න එක තමයි ඉතිං එදා ඉදන්ම කරපු දේ.

යනවා එනවා කියන්නේ මෙහෙමයි අපි නම්

ඔහොම හිටපු අපිටත් ඉතිං හෙනහුරා ලැබුවා ආයුබෝවන්ඩ. අපේ කැම්පස් එකේ, Rotaract Club එකෙන් හැම අවුරුද්දෙම කරනවා වගේ මේ පාරත් සම්මුක පරීක්ෂණ වැඩසටහන තිබ්බ එක තමයි මේ අවුලට හිටියේ. ඉතින් සේරම දාලා ඉතිං ඇඳගෙන යන්න එකක් හොයන්න උණා ඒ පාර. හැම එකාම ඒකට යන හින්දා මේ පාර තමන්ගේ දේවල් තමන්ටම තමයි හොයා ගන්න උණේ. කොහොමින් කොහොම හරි නොකා නොබී සතිය ඇදලා, අඩුම කුඩුම ගත්තට ටයි පොල්ලක් විතරක් අඩුපාඩුවකට තිබ්බා. ඔය අතරේ අපේ එකෙක් ගාව ටයි දෙකක් තියන ආරංචිය ආවා. ඒ ගමන්ම යකා ගිහින් එකක් ඉස්සුවා. කරදර එක පිට එක එනවා කියන්නේ මහා පුදුම විදියට. ඊලඟට බලද්දී ඒ ටයි එකට ළඟ තියන කමිසේ හරි යන්නේ නෑ. ටයි එකයි කමිසෙයි ගලපන විදි හෙණ ගොඩාක් තිබබා අන්තර් ජාලයේ. ඒ ක්‍රම එකකටවත් ගොඩ දාගන්න බෑ. පස්සේ ඉතිං යට ඇදේ ඉන්න එකාගේ තිබ්බ අමතර කමිසයක් - මේකා ඇඳ යට බෑග් එකක දාලා හංගලා තිබ්බේ මේ කමිසේ. ඒවා කොහෙද අපිත් එක්ක - ඔන්න ගැලපෙනවා කියලා හොයා ගත්තා.

මේවා ගැලපෙනවාලු. මම නම් නෙවේ කියන්නේ
www.gq.com

www.sodahead.com

යාන්තම් ඒ ගැටළුව ඉවර වෙද්දී තමයි ඊලඟ ගැටලුව ආවේ. ඒ ගිහින් පෙන්නන්න දෙයක් නෑනේ. අපි ඉතිං ඉස්කෝලේ යන කාලේ සෙල්ලමක් කෙරුවා කියලා යැ. මේකට ආවට පස්සෙත් ඉතිං කරගත්ත දෙයක් නෑ. කිව්වට පිළිගන්න එකක් නෑ, අඩු ගානේ දහම් පාසල් සහතිකයක්වත් නෑ - ගමේ දහම් පාසල් දෙකක් තිබබා. මාරුවෙන් මාරුවට දෙකටම ගියපු හින්දා එකක්වත් විභාගේ කරන්න දුන්නේ නෑ - අර අමතර භාහිර ක්‍රියාකාරකම් වලට කිසිම දෙයක් නෑ. මම ඒ පාර දැම්මේ බ්ලොගක් අටවා ගෙන ඉන්නවා, ඉස්කෝලේ විද්‍යා සංගමයේ ඉන්නවා - ඉස්කෝලේ සේරම ටික එකේ හිටියා - වගේ දේවල්. අපිට අර මහා ලොකු GPA කියන එකවත් නෑනේ ලොකුවට. තිබ්බ එකම දේ ඉතින් අර මිණිය නොහැකි ගුණාංග ගණයට අයිති වෙන ඒවා වගේ ටිකක්. අවසානෙට හැබයි සේරම ටික දාලා CV එකත් කොළ තුනක් පිරෙන්න හදා ගෙන ඒ ලෙවල් පාස් උණා කියලා දීපු සහතිකයි තව මොකක්දෝ එකකුයි අර සහතික දාන එකේ දාගෙන කොල්ලත් ගියා.

www.betadiylol.com

මේක හැම අවුරුද්දෙම මොරටුව කැම්පස් එකේ කරන දෙයක්. විවිධ ආයතන වලින් ඇවිත් අපිව සම්මුඛ පරීක්ෂණයට ලක් කරනවා. තැන් තැන් වල මේස දාගෙන අර සායනයක් වගේ. කොහොම හරි සේරම ආයතන 100 කට කිට්ටු වෙන්න වගේ ඇවිල්ලා හිටියා. එකක් දෙකක් හැරුණාම අනිත් සේරම ඇවිත් හිටියේ ඇත්තටම කට්ටිය බඳවා ගන්න. සිවිල් අපිටත් ආයතන 24 ක් ඇවිත් තිබබා. ඉදිකිරීම් ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රබලයෝ වගේම ආයතන කළමනා කරණ තනතුරට බඳවා ගන්නත් අයත් එක්ක.. හැම කෙනාටම ඉල්ලලා තිබ්බ විදිය අනුව වෙන්කරපු ආයතන තුනකට යන්න පුළුවන්. ඒවා ඉවර උණාම වෙනත් ආයතනයකට උණත් යන්න පුළුවන්. කොහොමින් කොහොම හරි යකාත් දීලා තිබ්බ දෙකකටයි, තව වෙන එකකටයි ගියා. 

අර මුලින්ම යන සම්මුඛ පරීක්ෂණය ගොඩාක් වටිනවා කියනවා කියන එක නම් අද හොඳටම තේරුණා. කතාවටත් කියන්නේ Äny day is not a virgin day" කියලා. මොකද පළවෙනි දවසේ ලැබෙන අත්දැකීම ආයේ කවදාවත් ගන්න බෑනේ. සහතික මොනවාද කියලා කිසිම තැනකින් බැලුවේ නැති උණාට, මුලින්ම ගිය තැනට නම්  යකාව ගන්නේ නැතිවෙයි කියලා හිතුණේ සමහරක් අයට පස්සේ ඇවිත් හම්බෙන්න එහෙමත් කියලා තිබ්බට යකාට එහෙම කිසි දෙයක් කිව්වේ නැති හින්දා. ඊට පස්සේ ගිය දෙකේ දී පුහුණුව ගැන අහපු හින්දා යකාට ලකුණු ටිකක් වැටුණා. ඒ හින්දා ඉස්සරහට මොනවා හරි හොඳ දෙයක් වෙයි කියලා පොඩි අහිංසක බලාපොරත්තුවක් නැතුවාමත් නෙවේ. 

හොඳම දේ උණේ කීයක් විතර බලාපොරොත්තු වෙනවාද කියලා අහපු වෙලේ. අපේ සේරම එකම ගානකට කතා වෙලා උදේ ගියේ. ඒ 80ක් විතර ඉල්ලන්න ඕනේ කියලා. සමහර ආයතන මේ ගානට එකඟ වෙලා තිබබත් සමහරක් ඒවා නම් හොඳට පවසලා තිබ්බා ගිහින් තිබුණ අයට. තව සමහරක් ආයතන එක පයින් දෙන්නම් කිව්වත් පස්සේ හොයලා බලද්දී ඇවිත් හිටපු සමහර අයටත් ඒ ගාන හම්බෙන්නේ නෑලු. ඇත්තටම මේක මේ ගොන් කමට ලොකු ගාණක් ඉල්ලුවා නෙවේ. හොදට හිතලා බලලා කතාවෙලා ගත්ත තීරණයක්. අපිට වගේම, අපෙන් පස්සේ එන කණ්ඩායම් වලටත් මේ දේ හින්දා සෙතක් සැලසෙනවා ගොඩාක් වේලාවට. 

I want more 
www.thisismoney.co.uk

මේ වැඩේ හින්දා කොහොම හරි අර සම්මුඛ පරීක්ෂණයට තිබ්බ බය කියන එකත් නැති උණා. ඒ වගේම මෙච්චර කාලයක් ඉගෙන ගත්ත එකේ ප්‍රතිපල ලබන්න ආසන්නයි නේද කියන හැඟීමත් දැන් නම් තියනවා. එළියට යන්නත් කලින් අපිව හොයාගෙන අපි ගාවට එන්න තරම් කාරුණික වෙච්ච ඒ හැම ආයතනයකටම ගොඩාක් ස්තුතියි කියන්නත්, වැඩ සටහන සංවිධානය කරපු අපේම කට්ටියට ස්තුති කරන්නත් එකක්ම තමයි යකා මේ ලිපිය ලිව්වේ.