ආයෙමත් පුංචි කාලේට

මේ මාතෘකාව දැක්කාම ගොඩාක් අයට මතක් වෙන්නේ තමන්ගේ පුංචි කාලේ සෙල්ලම් කරලා, පිස්සු නටලා විනෝද උණු හැටිනේ. හැබැයි ඒක ගැන නම් නෙවේ කියන්න යන්නේ, වෙන දෙයක්. තමන්ගේ ළමා කාලයේ සිදු වුණ අමිහිරි සිදුවීමක් අපිත් එක්ක බෙදා ගෙන ඒ මතකය සුවපත් කර ගැනීමක් ගැනත් නෙවේ කියන්න හදන්නේ.

ඒ වගේම තවමත් පොඩි කාලේ වගේ පිස්සුවෙන් බදා ගෙන ඉනිඩ් බ්ලයිටන් ගේ, එලිනෝර් එච්. පෝටර් ඒ වගේම ලුසී මෝඩ් මොන්ටේගොමරි වගේ ලේඛිකාවන් ලියපු සුන්දර ළමා කාලය ගැන කියවෙන පොත් ආපහු ආපහු හතර පස් වාරයක් කියවන පුරුද්ද ගැනත් නෙවේ. ඇත්තටම ලොකු උණත් පොඩි එවුන් කරන දේවල් කරනවා වගේ පේන දෙයක් ගැන කතා කරන්න.

පුංචි කාලේ අපි

මුලින්ම මෙහෙම කතාව පටන් ගන්නම්කො. මතකද දැන් ටික කාලයකට කලින් බිස්කට් ගැන වෙළඳ දැන්වීමක් තිබබා. ආච්චි අම්මා කෙනෙකුයි පොඩි එකෙකුයි ගැන. අර "මිල්ක් සෝට් කේක් බිස්කට්" ද මොකක්ද කියලා. අර පුංචි රස කතාවක් කියන්නකෝ කියලා - ඇයි වදේ මෙච්චර කියලාත් මතක් වෙන්නේ නැද්ද? - අන්න එකේ අවසානේට පොඩි එකා කියනවා "ඊට පස්සේ සුපර් මෑනුයි ස්පයිඩර් මෑනුයි හොරු ටික අල්ලා ගත්තා" කියලා. දැන් පොඩ්ඩක් හිතන්න ඔය විදියේ කතාවක් අවුරුදු 30-35 මනුස්සයෙක් කියෙව්වොත් කොහොමද කියලා. අනිවාර්යෙන්ම මිනිහාට පිස්සු කියලානේ හිතන්නේ. ඒත් කිව්වාම විශ්වාස කරන්න ආයුබෝවන්ඩ ඔය විදිහටත් වඩා එහා ගිය විදියට ඔය කාඩ්බෝඩ් වීරයෝ ගැන කතා කරන පිරිසක් මේ ලෝකේ ඉන්නවා. මේ හොඳ රස්සා කරන අය. බැඳලා රස්සා කරන අය. දරුවෝ දෙතුන් දෙනා ඉන්න අය. 

පොඩි එකා කිව්වට දෙන්නා එකට නම් ඉන්නේ නෑ. එක්කෙනෙක් DC, අනිත් කෙනා Marvel

අපි හිතනවාට වඩා ලොකු තැනක් මේ චරිත වලට සමාජයේ තියනවා. දැන් කියන්න හදන්න එපා මේ බොරු කාඩ්බෝඩ් වීරයෝ ගැන කියවලා කාලේ නාස්ති කරන එකේ තේරුමක් නෑ. ඊට වඩා කොච්චර වැදගත් දේවල් නම් තියනවාද කියලා. ඒක හරි මම නෑ කියන්නේ නෑ. ඒත් ඇයි මෙච්චර පිරිසක් තවම මේවත් එක්ක ඉන්නේ කියන එක ටිකක් හොයලා බලන්න වටිනවා පොඩ්ඩක් හරි. ඇත්තටම මේවා ගොඩාක් ජනප්‍රිය "කොමික්" කියන නමින්. මට නම් මේ නම මුලින්ම අහු උණේ කේ.ජී.කරුණාතිලක ශුරීන් ලියපු ටාර්සන් පොත් මාලාවේ පෙර වදනෙන්. ඇත්තටම මේ කොමික් කියන්නේ මොනවාද? බැලු බැල්මටම ලංකාවේ චිත්‍ර කතා කියන්නේ මීට සමාන විශේෂයක්. ඒත් ඒකම නෙවෙයි. අර්ත දැක්වීම අතින් නම් කොමික් කියන්නේ "හාස්‍යය" මුසු උණ, දෙබස් බැලුම් වලින් - අර චිත්‍ර කතා වල කතාව දාන්නේ රවුමක් ඇදලා ඊතලයක් හරි පුංචි රවුම් ටිකක් හරි ඇදලා - කතාව විස්තර වන අංගයකට. හරියටම කියනවා නම් චිත්‍ර කතා කියන පොදු කුලකයේ උප කුලකයක් වගේ. මුල් කාලේ හාස්‍යය විතරක් උණාට පස්සේ කාලේ නම් මේ කොමික් චරිත වලින් සරල වින්දනයකට එහා දෙයක් දෙන්න උත්සාහ කරනවා.

හොදම බඩු ටිකක්

වර්තමානයේ මේ කොමික් ලෝකේ අග රජවරු වගේ ඉන්න දෙගොල්ලක් ඉන්නවා. දෙගොල්ලක් කිව්වට තව හෙණ ගොඩක් ඉන්නවා. මේ දෙගොල්ල ගොඩාක් ජනප්‍රියයි. ඒ අය තමයි DC Comic සහ Marvel Comic කියන අය. සමහරක් අයට මේ නම් දෙක එච්චර පුරුදු නැති උණත් DC Comic ලගේ ප්‍රධාන චරිත වන බැට් මෑන්, සුපර් මෑන්, ෆ්ලෑෂ් නැතිනම් මේ දවස් වල ගොඩාක් ජනප්‍රිය කතාවක් වෙන ඇරෝ චරිතය - බය වෙන්න එපා තව ටික දවසකින් අනිවා හිරු ටීවී එකේ රෑ 8.30 ට යයි මේක. - අහලා ඇති ඒ වගේම Marvel Comic ලගේ ප්‍රධාන චරිත වන අයන් මෑන්, ස්පයිඩර් මෑන්, කැප්ටන් ඇමරිකා වගේ නම් අහලා ඇති. 

දැන් අපි බලමු ලෝකය පුරා ඉන්න අයගෙන් මේ වගේ දේවල් බලන්නේ මොන වගේ කට්ටියද කියලා.

මේ දත්ත ගත්තේ මෙතනින්

වයස අනුව ගත්තහම අනිවාර්යෙන්ම 18 ත් 30 අතර අය වැඩියි. ඒත් බලන්න 30ත් 45 ත් අතර ඒ කියන්නේ සමාජයේ රස්සාවක් කරන ස්ථාවර වෙලා ඉන්න අය කොච්චරද කියලා. 

අපි වගේ එවුන් තමා ඒත් වැඩි

උඩින් කියපු කතාව තව දුරටත් තහවුරු කරනවා මේකෙන්. තනිකඩ අය ගොඩාක් වැඩි උණාට බැඳපු සහ ආදරේ කරන අයත් සෑහෙන පිරිසක් ඉන්නවා.

තනියම ඉන්න එවුන් තමයි වැඩි

මේකෙන් මම කියන්න හැදුවේ මේවා බලන්නේ අර Geek කියලා හදුන්වන පිරිස විතරක් නෙවේ කියන්න. පස්සේ පස්සේ වගකීම් වැඩි වෙද්දී අතපහු වෙලා ගියාට ආසාවෙන් මේ වටා එකතු වෙන ලොකු පිරිසක් ඉන්නවා. විශේෂයෙන්ම මේ චරිත වලින් මතු කරන වින්දනීය ආශ්වාදය මිනිස් හිතකට අනිවාර්යෙන්ම වැදගත්. ඒ වගේම තමයි මේ ගොඩාක් චරිත සුසමාදර්ශී චරිත. අවංකත්වය, මහත්මා ගතිය තියන හින්දා පොඩි ළමයෙක් උණත් බැලුවට කිසිම හානියක් නෑ.

Geek කියන්නේ මේ වගේ අයට

ඇත්තටම මේ ලිපිය ලියන්න හිතුණේ මේ දවස් ටිකේ පොඩි විවේකයක් තියනවා. මේ යකාත් ලැප් එක පුරවාගෙන මේ දවස් ටිකේ බලනවා මේ කතා වගයක්. එතකොට තමයි හිතුණේ මේවා බලන්නේ මානසික රෝගීන් වත්ද කියලා. ඒත් ලෝකය වටේ මම වගේ තව ගොඩාක් ඉන්න හින්දා ඔන්න ඔහේ කමක් නෑ කියලා හිත හදා ගත්තා.

පින්තූර ගත්තේ

පුංචි කාලේ

ස්පයිඩර් මෑන් සහ සුපර් මෑන්

හොදම බඩු

Geek